Twee kamertjes geluk; thuiskomen bij mezelf

Een kamertje (1)Met ontwikkeling van hoofd en hart probeer ik mijn leven zo simpel en sappig mogelijk te houden.
Er is alleen één speler die ik steeds vergeet en buitensluit; mijn buik.

Van rommelschuur..
Sinds ik me kan herinneren is die regio vooral in gebruik als rommelschuur. Schimmen uit mijn jeugd, schaamte en verdriet werden zorgvuldig weggemoffeld. In de verste hoeken hielden zich de donkerste herinneringen schuil.  Uit het oog, uit het hart, maar nog steeds zwaar op de maag.
Ik regelde vele opbergsystemen om alle beschikbare ruimte zo efficiënt mogelijk te vullen.
Maar vol is vol.
De hoogspanning op mijn verwachtingen zorgde voor kortsluiting in mijn hoofd en de rommelschuur puilde uit zijn voegen. Steeds vaker kreeg ik last van buikpijn en kramp. Toen later de Endobitch ook nog om de hoek kwam kijken, was het tijd om in actie te komen.
Ik dook de schuur in, deed het licht aan en haalde de bezem door mijn angsten en schaamte. Het was tijd om los te laten, monsters te temmen en ruimte te maken.
Stapje voor stapje won ik terrein.
De engste monsters vertrokken, de donkerste hoekjes werden lichter.

… naar kweekvijver
Lang heb ik niet kunnen genieten van mijn succes. Het opruimen van mijn rommelschuur veranderde geleidelijk in het ombouwen tot kweekvijver. We wilden Simpelsapjes! Aangezien dit niet vanzelf ging, werden er professionele hulptroepen ingeschakeld. Ze onderzochten, maten en spoten hormonen in. Kansen werden berekend en succes werd afgedwongen.
Mijn opgeruimde buik was niet langer van mij, maar stond in dienst van een hoger doel.

Wie woont er in mijn buik?
De rommelschuur is opgeheven, de kweekvijver in optimale conditie gebracht, maar mijn buik laat zich niet dwingen.
Het licht baant zich weer een weg naar binnen en het achterstallige onderhoud wordt pijnlijk zichtbaar. Al die tijd wilde ik mijn buikkamertje vrijmaken voor een Simpelsapje, maar realiseer nu dat ik er zelf nooit heb gewoond.

Mijn buik mag er gewoon zijn, zonder functie omschrijving, zonder uiterlijkvertoon.  Net zoals ik. Precies zoals ik ben, doe ik waar ik goed in ben.
Ik wil leren luisteren naar haar verhalen, genieten van haar herinneringen. Zoals die eerste keer dat ik Mr. Simpelsap zag. Mijn hart brak open, mijn buik vulde zich met blijheid en herkenning en in mijn hoofd hoorde ik luid en duidelijk: hij is het!
Met hoofd, hart en buik op dezelfde lijn ontstaat er een sterke, wijze basis waar ik altijd op terug kan vallen.

Hier ben ik, thuis bij mij.
Daar ga ik, met volle kracht vooruit!

(Visited 157 times, 1 visits today)

4 gedachten aan “Twee kamertjes geluk; thuiskomen bij mezelf”

    1. Dank je wel Lotje! En ook bedankt voor het helpen ‘openmaken van de deur’ zodat ik een kijkje kan nemen in mijn kamertje geluk 🙂

Laat een antwoord achter aan SimpelSap Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.