What’s the plan? Van plannen naar loslaten

Plannen..I love it!
In de afgelopen jaren heb ik ontdekt dat er voor mij niets zo geruststellends bestaat als een plan van aanpak. Zodra ik een moeilijke of uitdagende situatie aan de horizon zie verschijnen, gaan mijn handen jeuken en borrelen er allerlei plannen in mijn hoofd op. Als een wervelwind ga ik aan de slag met informatie verzamelen, prioriteiten stellen en to do lists maken. Moe en voldaan bewonder ik vervolgens mijn vers gemaakte plan en ik ben klaar om de wereld te veroveren.
Maar eerlijk is eerlijk, ik moet toegeven dat het maken van plannen in de loop der jaren licht obsessieve vormen heeft aangenomen.
De plannen die ik maakte, werden zo’n beetje heilig. Ik kon niet rustig zitten zolang de punten van mijn to do list niet waren afgewerkt, of ik niet een beetje voorliep op de deadline die ik mezelf had gesteld. Als ik mijn plannen moest wijzigingen, voelde ik een lichte onrust opkomen ( daar gáát mijn plan) En omdat ik zo gehecht was aan mijn plannen, stond ik ook niet echt open voor spontane dingen of verassingen. (Om vervolgens te klagen dat mijn leven zo saai en voorspelbaar was. – Precies zoals ik had gepland)

Gisterenavond viel het kwartje ineens. Hoewel ik weet dat je niets onder controle kunt hebben in het leven en dat er geen zekerheden zijn, hou ik me koppig vast aan de overtuiging dat mijn leven wel is te plannen. Gewoon, omdat ik het ben. Dus ik stop daar veel tijd en energie in, om vervolgens in de praktijk te concluderen dat ook mijn leven niet plannen valt.
Met andere woorden: ik dacht dat plannen me een goed gevoel gaf; het gevoel dat ik alles overzie en onder controle heb. Maar in de praktijk voel ik me vaak geleefd door mijn eigen plannen en voel ik me een beetje mislukt als ik niet kan doen wat ik me heb voorgenomen.

Een aantal maanden geleden nam ik mezelf voor om goed voor mezelf te zorgen. En daar maakte ik dus een superstrak, mooi plan voor. Als ik het plan volg, zorg ik goed voor mezelf!
Maar zo werkt het dus niet. Elke dag is anders. Elke dag voel ik me anders en heb ik andere behoeften. Een plan kan een mooie richtlijn zijn, maar is dus geen heilige graal die me voorziet van een voorgekauwd levenspad.
Als ik écht goed voor mezelf wil zorgen, kan ik beter tijd en ruimte nemen om bij mezelf stil te staan. Om af te vragen wat ik op dat moment nodig heb en wat ik wil doen (of juist niet wil doen)
Goed voor mezelf zorgen, betekent voor mij meer voelen en minder plannen.

En wat nu?
Nu voel ik dat ik honger heb en ga ik dus wat te eten maken!

Wat zijn jouw plannen voor vandaag?