“De ongetemde vrouw is de vrouw die zich niet in een hokje laat stoppen, die leeft met een groot open hart en deze ook volgt. Die geeft omdat ze kan en wil en neemt wanneer dat nodig is. Die weet wat ze wil en er voor gaat. Die haar vrouwelijke eigenschappen niet afdoet als vrouwenkwaaltjes maar deze ziet als kwaliteiten. Een vrouw die haar emoties niet onderdrukt maar er trots op is mens te zijn met alles wat daarbij hoort. Een vrouw die zogezegd haar mannetje staat zonder daarbij zich als een man te moeten gedragen uit angst anders niet geaccepteerd te worden.”
Marieke ‘De ontembare vrouw of het Wilde wijf’ – www.sprinkelsprankel.com
Op haar blog noemt Marieke de ontembare vrouw ook wel het Wilde Wijf. En dat is precies wat ik wil worden!
Leven vanuit liefde, geven omdat het kan en nemen wanneer het nodig is. Onbewust was ik al langer bezig met mijn Wilde Wijven transformatie en daarover heb je ook al wat avonturen kunnen lezen op Simpelsap. Dit heeft me hongerig gemaakt naar meer!
Daarom introduceer ik Wilde Wijven Woensdag.
Hoe pak ik mijn metamorfose aan? Welke obstakels en uitdagingen kom ik tegen? Wie of wat zijn mijn inspiratiebronnen en welke overwinningen heb ik behaald? Je leest het allemaal op Wilde Wijven woensdag.
Deze week: Ontdek de Godin in jezelf.
Geleide meditatie en werkboek van Marieke, van de blog Sprinkel Sprankel.
De Gódin in mézelf, serieus? Daar ben ik toch veel te nuchter voor? Bovendien, wie denk ik wel niet dat ik ben? Wat voor grootheidswaanzin is dit? Moet ik me nu ineens goddelijk verheven voelen?
Je raadt het al, mijn onzekerheidsorkest trok alle toeters en bellen tevoorschijn en de vooroordelen vlogen me om de oren. Het leek zo’n goed idee om een geleide meditatie te gaan doen. Ik was blij om een concreet startpunt te hebben voor mijn reis naar mijn Wilde Wijf.
Maar toen ik me eenmaal klaar maakte om te beginnen, werd het wat onrustig in mijn hoofd.
Wat als die Innerlijke Godin niet komt opdagen? Wat als ze lijkt op iemand die ik eigenlijk heel stom vind? Wat als ik die meditatie verpruts? (Dat zou niet de eerste keer zijn!)
Maar goed, je wil een Wild Wijf worden of niet, dus ik besloot het hele orkest te negeren, en de meditatie aan te zetten. Weerstand of niet, ik kan toch zeker een poging wagen.
Marieke’s meditatie is kort en krachtig. Het is een soort speeddate met mijn eigen Innerlijke Godin die er zo uitziet:
Bron
Nice.
Ze heeft een boodschap voor me, die ze me met volle overgave in mijn gezicht blèrt: “If you want it, go and get it! Yes you can! Go Go GO!”
(Ik denk dat ze zich heeft laten inspireren door Obama)
Beduusd ben ik weer terug op mijn kussentje en neem even de tijd om bij te komen. Ik weet niet of ze echt mijn innerlijke Godin is. Misschien kwam ze even langs als oproepkracht om ervoor te zorgen dat ik deze boodschap echt zou ontvangen.
Maar ze heeft gelijk.
De felheid en vastberadenheid waarmee ze op haar doelen afstevent, ben ik onderweg verloren. Nadat ik mijn hobby als ravijnrenner heb beëindigd en pensioen nam als hulpverlener, is het vuur uit me verdwenen. Door te starten met Simpelsap en mijn schrijfopleiding is er een voorzichtig vonkje ontstaan, dat langzaam maar zeker uitgroeit tot een knapperend haardvuur.
Maar dat is niet genoeg.
Als Wild Wijf in spé, die leeft vanuit haar hart en volle overgave, is het mijn inziens toch de bedoeling dat ik mezelf toesta om te handelen vanuit het vurige verlangen om te schrijven.
Zonder dat ik mezelf hierbij tegenhoud.
Ik wil net als Xena met opgeheven hoofd een nieuwe situatie inwandelen. Ik wil kunnen genieten van de garantie dat ik fouten ga maken en hiervan ga leren. Dat ik dankzij die fouten een betere en slimmere versie word van mezelf. Durven beginnen, durven fouten te maken en durven spijt te krijgen… dat is wat ik wil.
Mijn reis naar mijn Wilde Wijf is net begonnen en ik had me geen mooier begin kunnen voorstellen!
Marieke, dank je wel voor de meditatie en het werkboek!
PS. Ik ga natuurlijk niet verklappen hoe de meditatie precies in elkaar steekt, of welke vragen je in het werkboek kunt vinden. Dat is aan jou te ontdekken. Klik hier om te beginnen!
Mooi is ie he? Na maandenlang brainstormen en knutselen is het er gisteren eindelijk van gekomen: Simpelsap heeft een logo én een nieuwe lay out!
Het is al bijna een jaar geleden. Ik zat bij je op de bank en voorzichtig begon je over je reisplannen. Hoewel ik dit al aan zag komen, was de schrik er toch. De periode daarna stond vooral in het teken van voorbereiden en afscheid nemen. Je ging zo zorgvuldig mogelijk te werk, wilde niets aan het toeval overlaten. Het afscheid nemen viel je zwaar, maar achtte je noodzakelijk. Vastberaden stond ik aan je zijde en hielp je daar waar ik kon.
Endo en ik; één jaar geleden werden we aan elkaar gekoppeld. Hoewel wij geen match made in heaven zijn, kom ik er niet vanaf. In eerste instantie ontving ik haar geschenken met open armen: duidelijkheid over mijn klachten, een diagnose, een plan van aanpak. Ik zag uit naar een vruchtbare, tijdelijke samenwerking die hopelijk zou resulteren in een uitgebalanceerd lichaam en kleine Simpelsapjes on the way. En toen naaide ze me waar ik bij stond.