Monsters van Buiten

Monsterlijke MaandagLelijkheid brengt lessen met zich mee en door mijn monsters recht in de ogen aan te kijken, hoop ik op meer inzicht. Wat komen ze doen? Wat willen ze me leren? En wat hebben ze nodig om weer in slaap gesust te worden?

Deze week: Monsters van buiten

Mijn monsters zijn niet geheim. Niet voor mij, maar ook niet voor jou.

Door hun aanwezigheid te erkennen, pel ik ze af tot de kern. Tot monsters bondgenoten blijken te zijn en ik hun lessen met eerbied kan ontvangen.
Monsters en bondgenoten, ze horen bij mij en ik deel ze met trots.
Mijn monsters zijn niet voor je karretje te spannen, te gebruiken als stokpaardje dat je opzadelt met je eigen ego of als oude koei die je uit je stinksloot trekt.

Sommige monsters komen van buiten.
Ze spiegelen zich aan mijn zelfbeeld, maar kunnen de weerkaatsing niet verdragen.
Gooien rotte eieren en smijten zure verwijten om de geur van hun eigen angstzweet en afgunst te verhullen.
Toen ik een klein Simpelsapje was, waren deze monsters het engst. Ik vreesde voor de dag dat zij mij zouden ontmaskeren.  Ik zou door de mand vallen en  mensen zouden erachter komen wie ik echt was. Bang en beschaamd vormde ik me naar de ruimte die men voor mij overhield. Ik was ervan overtuigd dat de waarheid van buiten kwam.
Nu weet ik beter.

Degenen die mij omlaag proberen te brengen, staan al onder me. Ze smachten ernaar om me een koekje van eigen deeg te geven, maar vergeten dat ik de bakker ben.
Ik verspil mijn tijd niet langer aan uitleg te geven aan mensen die vastbesloten zijn mijn woorden te verdraaien. De gifbeker die zij bij zich dragen, laat ik aan mij voorbijgaan – ik ben niet degene die hem volgeschonken heeft en dorst niet naar hun erkenning of acceptatie.

Je kunt mijn monsters niet tegen me gebruiken, ik heb ze namelijk zelf gemaakt.

(Visited 89 times, 1 visits today)

3 gedachten aan “Monsters van Buiten”

  1. Ja inderdaad, we maken onze eigen monsters. Uiteindelijk gaat het er denk ik steeds om, om bij jezelf te blijven. Te checken hoe jij er eigenlijk in staat.
    Mooi geschreven weer!

    1. Dat denk ik ook. Bij mezelf en mijn eigen monsters blijven en ervoor zorgen dat ik de weg leid (en niet mijn monsters ;))

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.