In mijn laatste blog beschreef ik mijn afscheid van Pippi. Het was een korte, intense periode die diepe indruk op mij achterliet. En hoewel ik haar plechtig beloofde te blijven schrijven, droogden de woorden op in mijn hoofd, bleef het papier leeg en mijn blog ook. Dagen werden weken, weken werden maanden. De drempel bleef groeien en de woorden bleven weg…
Aan sommige zaken zijn geen woorden toe te kennen. Niet omdat je ze er niet aan vuil wil maken, niet omdat ze tekort schieten, maar gewoon omdat ze niet zijn.
Dus nu ben ik terug. Na twee maanden stilte zet ik de deur wagenwijd open.
Ik ga weer schrijven, niet uit belofte of schuld, maar uit liefde voor letters 🙂
Laat de woorden maar komen, de verhalen maar stromen.
Ik ben er klaar voor.
(Visited 539 times, 1 visits today)